Dit zijn beelden waaraan ik macht ontleen:
Ik zie die zielen lopen, zitten, slapen
Ze roepen, schelden, klagen steen en been
Ze zijn te groot, te dik, te dun, ze gapen
Als een stelletje zoete, brave papen
Te stom, te wijs, succesvol of mislukt
Geslaagd en rijk of arm en kaalgeplukt
Gehoord, gezien, content of juist gefuckt
Daar loopt die grote kudde makke schapen
Alleen maar volgzaamheid, geen enkel wapen
Het is geen wonder dat ik om hen ween
Vrouwen en meisjes en mannen en knapen
Democraten, dictators, lief, gemeen
Wacht! – Ik zie mensen door die labels heen!
Sonnet, cholerisch
N.a.v. het artikel Lockdowngeneratie, (Trouw, zaterdag 20 februari 2021).
Wie bedenkt toch steeds al die labels, die etikettering om onszelf en anderen te kunnen identificeren. Denken in team A en team B en: ‘wie zal overwinnen’?
Lekker overzichtelijke beelden van de wereld natuurlijk en het geeft een illusie van grip op het leven. Maar het leven is altijd complexer dan beelden en etiketten en in relaties gaat het er uiteindelijk om wat er leeft in mensen. En dan vallen de labels weg.
Daarover gaat dit gedicht.
Wat een geluk om opgroeiend in Bleiswijk,
Fraai dorp, gelegen aan de Rottemeren,
Samen met vrienden en ons gezin tegelijk
Daar in een tentje een dag te recreëren
Onze ouders gaven daarmee steeds weer blijk
Dat ze ontspannen samenzijn erg waarderen
En daardoor vinden wij ’t ook nu nog steeds erg fijn
Om met elkaar buiten in de natuur te zijn
Uit de hemel komt een vreemd geluid
en geen mens die weet wat dat beduidt
dan lijkt het ook harder te gaan waaien
mensen komen snel hun huizen uit.
Opeens ziet een jonge vrouw het vuur
zij wijst ernaar en roept met haar buur:
‘samen laten wij ons inspireren!’
Pinksterfeest in Christelijke cultuur.
Beweeg niet, alles is breekbaar! Is een mening
Waarmee vaak zo veel wordt klemgezet
Vrij bewegen wordt erdoor belet
En dan draait het nog slechts om 1 ding:
Veiligheid! En leven wordt gering
Bevroren leven, dat is stilgezet:
Beweeg niet - alles is breekbaar
Maar kwetsbaarheid is niet voor ieder ‘t zelfde ding
Zodat de één verliest met wat de ander redt
En hoe ontsnap je aan dat lastige parket?
Verschuif de komma en overweeg de stelling:
Beweeg, niet alles is breekbaar!
Rondeau prime
Harry Vos
Woont dicht bij den Bosch
In het dorp Heeswijk-Dinther
Maar vanuit Amsterdam, of voor mijn part Groningen, is dat helemaal ginder
