Anders leven? Ja, ik weet wel dat het moet
Maar 'k heb geen idee hoe je dat doet. Het
overkomt mij steeds, het leven. Mijn gedragspatronen
worden sleets. Alles wat ik doe, dat deed ik vroeger
reeds. Maar het werkt niet meer
Het gaat vanzelf; 't Is niet zozeer
dat ik niet wil. Zeker al een jaar of elf
probeer ik steeds iets anders.
maar lukken doet het niet. Da's een bittere pil,
want zoals je ongetwijfeld weet ontstaat de toekomst
uit het heden. Maar mijn toekomst is
slechts herhaling van het verleden.
Zo komt mijn tijd steeds opnieuw
voorbij gegleden. Daarom
vraag ik mij af: heeft het wel zin,
al mijn denken? Zit er wel enige waarheid in?
Anders leven? Ik weet wel dat het moet
En, het is vermoeiend om het steeds te zeggen
en niet goed uit te leggen, maar 'k heb geen idee
hoe je dat doet.
Soms wil je je gedrag veranderen in een meer gewenste of gezonde richting, maar je merkt dat dit niet, of slechts moeizaam lukt.
Volgens wetenschappers die het onderzocht hebben wordt zo’n 90 – 95% van ons gedrag aangestuurd vanuit ons onderbewuste. Wij denken dat we bewuste keuzes maken in ons leven, maar in werkelijkheid – volgens die wetenschappers – is dat dit niet zo. We denken, spreken en handelen voor een groot deel ‘automatisch’, volgens de patronen in ons onderbewuste.
Hierdoor kun je wel begrijpen waarom het soms zo moeilijk is om, wanneer je dat wilt, je gedrag te veranderen in een meer gewenste richting. Het roept allerlei vragen op die aan de basis liggen van discussies over het wel of niet bestaan van de ‘vrije wil’.
En als het gaat over gewenste gedragsverandering:
Hoe neem je een effectieve beslissing? Hoe zorg je ervoor dat het werkt? Doe je dat op gevoel? Doe je dat vanuit je denken? Kun je gevoel en denken laten samenwerken?
In gedachten verzonken zijn
Lekker wegdromend in je eigen brein
Dat is genieten, om rustig bij te tanken -
Maar niet ieder gezelschap vindt dat fijn
Want als je zo stilletjes zit te denken
Zonder je omgeving aandacht te schenken
Bewegingloos, zonder je te uiten
Kan dat sommige mensen krenken
Dan jij zit hierbinnen en zij daarbuiten
Wat hen tegen de borst kan stuiten
Want alles wat zij zeggen gaat langs je heen
Alsof je hen wilt buitensluiten
Daarom, en ik bedoel dit niet gemeen,
Maar als algemeen advies voor dit fenomeen:
Veroorzaakt mijmeren in gezelschap pijn?
Trek je dan terug en mijmer lekker, maar alleen!
Samen mijmeren kan heerlijk zijn. Herinneringen delen of dromen over de toekomst. De interactie die je dan samen hebt kan een diep gevoelde verbinding scheppen.
Maar als je in gezelschap bent en je trekt je aandacht naar binnen zonder dat je gezelschap hierbij betrokken is, dan verbreekt de verbinding met de mensen om je heen. Je maakt verbinding met je innerlijke wereld. Soms is dat prima, maar het kan voor de mensen om je heen ook wel eens als verwarrend en pijnlijk ervaren worden. Vooral als ze denken dat je hen buitensluit.
Als je je hiervan bewust wordt, ga dan na hoe je er mee om wilt of kunt gaan. Afhankelijk van de omstandigheden kun je beslissen om je aandacht weer op je gezelschap te richten, of om – al is het maar voor even – jezelf terug te trekken voor een moment voor jezelf.
Het pad tussen oude varens en frisgroen gras
wordt smaller. Verderop buigen de bomen
naar elkaar, zodat hun toppen bij elkaar komen
Zo ontstaat een boog, een poort in het groen gewas
Kleine vogels zingen hun lied. Hoog in de boom
zit een zanglijster. In de verte roept een specht -
Opeens wordt alles stil. Is dit wel echt?
Of is deze sprookjeswereld slechts een droom?
Er ontstaat beweging in het gras, net achter de poort
Een kleine stoet van elfen komt voorbij
Ik ben ontroerd. Ze kijken omhoog en groeten mij
Ik had nog nooit een elfengroet gehoord.
Dan zingen de vogels weer het hoogste lied
De specht vliegt snel voorbij
Hij kijk niet om naar mij
Het maakt niets uit, omdat ik toch geniet.
Soms, tijdens een wandeling, kom ik op plekken die sprookjesachtig zijn. Dan voel ik de mystieke sfeer en begrijp de verhalen die mensen vertellen over wonderbaarlijke wezens en de avonturen die ze daarmee beleven
Verbinding
Geboren uit verlangen
Vanaf het allereerste uur
Is mens-zijn interactie
En in verbinding staan
Liefde
Liefde blijft slechts bloeien
Door afstemming op elkaar
Zodat wij leren vertrouwen
Dat onze eigenheid mag groeien
In de relatie met mekaar
HV
Ik kan onzekerheid niet verdragen
Daarom blijf ik steeds maar vragen
Want alleen antwoorden kunnen mij behagen
Maar vragen waarop geen antwoord is
Bezorgen mij wel grote ergernis
Zodat ik dan maar liever naar een antwoord gis
Anders kan ik aan niets anders aandacht schenken
Die duivelse onzekerheid blijft dan steeds wenken
En zegt: je móet wel een antwoord bedenken!
Dat antwoord is dan meestal fout
Maar eerlijk gezegd laat mij dat koud
Omdat ik niet van onbeantwoorde vragen houd
Hoe ga jij om met onzekerheid, wat doet het met je als je iets niet weet?
Onzekerheid hoort bij het leven zul je misschien zeggen, daar kan ik wel mee omgaan. Dat zullen de meeste mensen wel beamen, totdat…
In de praktijk van alle dag is het soms lastig om te leven met onzekerheid, zeker als je geconfronteerd wordt met vragen die belangrijk voor je zijn. Dan roept onzekerheid spanningen op.
Als mensen geconfronteerd worden met onzekerheid die ze niet, of slechts moeilijk, kunnen verdragen gaan ze soms piekeren en op zoek naar mogelijke antwoorden. Waarbij die antwoorden vaak uitgaan van de slechtst mogelijke uitkomst. Soms gaat dat over grote levensvragen, maar vaak gaat het ook over de kleine dagelijkse voorvallen.
Je hebt bijvoorbeeld iets voorgesteld via een appje, maar er komt geen reactie.
Wat doet dat met je? Waarom komt er geen reactie? Is er technisch iets misgegaan – nee want kijk maar: twee blauwe vinkjes, is je vraag verkeerd begrepen – nee ik ben toch duidelijk geweest, hoor je er niet meer bij – misschien, vinden ze je een zeur – misschien, vinden ze je niet belangrijk - dat zal het zijn!
Zonder informatie begin je te piekeren en te gissen naar mogelijke antwoorden en meestal kom je bij een antwoord uit met een negatief oordeel over de ander of over jezelf. Want je hebt liever een pijnlijk antwoord dan geen antwoord.
Soms helpt het mensen om tegen zichzelf te kunnen zeggen: ik weet het niet en dat is oké.
